Από τα μέσα της χρονιάς που μόλις πέρασε οι κυβερνώντες μας έκαναν σαφές ότι για φέτος δεν προμηνύεται τίποτα περισσότερο από φορολογία, οικονομική δυσπραγία, ύφεση και ανεργία. Άλλωστε τα τελευταία πέντε χρόνια οι δημοσιονομικοί δείκτες δουλεύουν εις βάρος των πολιτών, και εδώ και τρία χρόνια όλοι βιώνουμε συνθήκες στέρησης και μείωσης του βιοτικού μας επιπέδου. Είναι ξεκάθαρο ότι η χώρα μας έχει αναγκαστεί να περάσει από έναν μονόδρομο ταμειακής πολιτικής ελπίζοντας πως από τα τέλη της χρονιάς κάποια χαρακτηριστικά ανάπτυξης θα αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους.
Μέχρι τότε, και για αρκετό καιρό ακόμα, η ‘ισχυρή’ Ελλάδα, η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων που χτίσθηκε στη θολούρα του φιάσκου του Χρηματιστηρίου και των σκανδάλων, με τις μίζες, τα υποβρύχια που γέρνουν και τη Zήμενς, θα βλέπει τα παιδιά της άνεργα, σε πτήσεις για το εξωτερικό ως μετανάστες διαρκείας.
Μπορεί αυτή τη χρονική στιγμή, η θέση μας ως κράτος και ως κοινωνία να είναι δεινή, όμως η ιστορία δίνει τα δικά της παραδείγματα που αξίζει να μην παραβλέπουμε. Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέμους όπου η μικρή Ελλάς βγαίνοντας καθημαγμένη και ταπεινωμένη από τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, με τσακισμένη οικονομία και σοβαρές κοινωνικές αναταραχές, αλλά αναβαπτισμένη από το κίνημα στο Γουδί, σχεδόν διπλασίασε την έκτασή της, όχι μόνο σε βάρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά και της Βουλγαρίας.
Εκεί που όλοι στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια, περίμεναν την ξέπνοη Ελλάδα να ‘τελειώνει’ και να γίνεται πάλι τμήμα της Οθωμανικής επικράτειας, κάποιοι ψυχωμένοι Έλληνες με πρωτεργάτη τον Ελευθέριο Βενιζέλο ανέτρεψαν το ‘αυτονόητο’ της ήττας και έθεσαν τα θεμέλια της σύγχρονης πατρίδας.
Σήμερα, 100 χρόνια αργότερα από εκείνο το ιστορικό κατόρθωμα, μπορούμε και πρέπει να δείξουμε και να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν είναι οι οικονομικοί “παλιάτσοι” του ανεπτυγμένου κόσμου. Μπορούμε και πρέπει, να εμπνευστούμε από το όραμα εκείνων που μεγαλούργησαν έναν αιώνα πριν, και δεν άφησαν την πατρίδα να γίνει έρμαιο και κράτος υποτέλειας. Το χρωστάμε στο παρελθόν μας, στην Ιστορία και στα παιδιά μας.
Αναρτήσεις
Σχόλια