«ΝΕΑ Κ.Α.Π.: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ;»

Γράφει ο Σωτήρης Λαμπρόπουλος

Πρόεδρος ΓΕΩΤ.Ε.Ε. Πελοποννήσου &Δυτ. Στερεάς Ελλάδας   

Με αφορμή την πορεία έγκρισης του εθνικού φακέλου για τις άμεσες επιδοτήσεις της ΚΑΠ 2015-2020 προς τους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων, τις προτάσεις που είχε καταθέσει το Παράρτημά μας του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. και το κεντρικό ΓΕΩΤ.Ε.Ε. αλλά και την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην χώρα μας, μπορούμε να κάνουμε τις παρακάτω διαπιστώσεις:

Όλοι δέχονται ότι το βασικό διαρθρωτικό πρόβλημα του Ελληνικού αγροτικού τομέα είναι η έλλειψη νέων που να θέλουν να ασχοληθούν με αυτόν. Σε ευρωπαϊκή κλίμακα σε κάθε γεωργό κάτω των 35 ετών αντιστοιχούν 9 άνω των 55. Στα πλαίσια αυτά η Ε.Ε. στον φάκελο για τις άμεσες επιδοτήσεις 2015-2020 πριμοδοτεί τους νέους αγρότες στην ονομαστική αξία των δικαιωμάτων τους από τον Α’ πυλώνα. Επίσης όλοι δέχονται ότι η μέχρι σήμερα κατανομή των άμεσων αγροτικών επιδοτήσεων στηρίχθηκε στο στρεβλό μοντέλο των ιστορικών δικαιωμάτων που προκαλεί αδικίες μεταξύ περιοχών της πατρίδας μας αλλά και μεταξύ παραγωγών των ιδίων περιοχών.

Παρά τα παραπάνω, από την μελέτη του εθνικού φακέλου φάνηκε  ότι για την περίοδο 2015-2020 υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες οι οποίες κινδυνεύουν να καταστήσουν την μεταρρύθμιση άνευ αποτελέσματος. Ένα πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι για να είναι οι ασχολούμενοι με τον αγροτικό τομέα επιλέξιμοι για την λήψη επιδοτήσεων θα πρέπει να κατέχουν γεωργική γη και να την καλλιεργούν σε ένα ελάχιστο ποσοστό 50%. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός στρεμμάτων να κινδυνεύει να μείνει εκτός παραγωγής την ίδια στιγμή  που ζητούμενο για την χώρα μας είναι η διατροφική επάρκεια μέσα από το ξαναστήσιμο της εθνικής αγροτικής παραγωγής. Επιπλέον η απόφαση αυτή βάζει εμπόδια σε νέους παραγωγούς αφού την ίδια ώρα που αυτοί αναζητούν γη για καλλιέργεια κάποιοι άλλοι μπορεί να επιδοτούνται, με βάση ιστορικές περιόδους και να αφήνουν την μισή επιλέξιμη γη τους ακαλλιέργητη. Με τον τρόπο αυτό δηλαδή υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ένα νέο κύμα που θα αποτρέπει την είσοδο στο σύστημα των επιδοτήσεων, νέων παραγωγών οι οποίοι όμως επιθυμούν να καλλιεργούν το 100% της γης τους. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι τι επιθυμούμε, στήριξη της παραγωγής με είσοδο νέου ανθρώπινου δυναμικού στον τομέα ή ενός κλειστού κλαμπ εισπρακτόρων επιδοτήσεων.

Επιπλέον και όσον αφορά και πάλι τους νέους αγρότες, παρά την πρόταση του ΓΕΩ.Τ.Ε.Ε. να ενταχθούν αυτοί ως διακριτή ομάδα περιφέρειας η οποία θα λάβει από τον πρώτο χρόνο αυξημένα δικαιώματα (άμεση σύγκλιση) και όχι σε βάθος πενταετίας, κάτι τέτοιο δεν υιοθετήθηκε ή φαίνεται να υιοθετείται μερικά. Παραπέρα, η σύνδεση των άμεσων ενισχύσεων με ιστορικά δικαιώματα ουσιαστικά παραπέμπει στις καλένδες του εθνικού αποθέματος όσους νέους θέλουν να μπουν στον τομέα και δείχνει ότι για τα επόμενα χρόνια το κρίσιμο στοιχείο για τους νέους θα είναι η εξεύρεση επιλέξιμης αγροτικής γης.

Επειδή θεωρώ ότι ποτέ δεν είναι αργά πιστεύω πως ο Τομέας Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος & Ενέργειας θα πρέπει να επανεξετάσει την πολιτική του στα παραπάνω δύο ζητήματα ώστε το θέμα άμεσες ενισχύσεις να ανοίξει σε όσους θέλουν να παράγουν και κυρίως στους νέους. Διαφορετικά με την αναθεωρημένη ΚΑΠ θα διαιωνίσουμε την στρεβλή κατάσταση των ιστορικών δικαιωμάτων και θα περιορίσουμε ακόμη περισσότερο τους λήπτες επιδοτήσεων εις βάρος της ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα και βάζοντας εμπόδια στην είσοδο νέων ανθρώπων για τους οποίους οι βασικές δυσκολίες είναι η απόκτηση γης και πιστώσεων.