Ετικέτες

Εμφάνιση περισσότερων

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967: ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;

Πολλές φορές, έχει τεθεί το ερώτημα τι υπήρξε η ενέργεια της 21ης Απριλίου 1967. Πραξικόπημα ή Επανάσταση;

Πραξικόπημα ή Επανάσταση;

Από κοινωνιολογικής απόψεως γίνεται δεκτός ο διαχωρισμός επανάστασης-πραξικοπήματος και λένε: 
* "Επανάσταση" την βίαια κατάλυση του οποιουδήποτε πολιτεύματος και με την έγκριση του λαού, δημιουργούνται Νόμοι
* "Πραξικόπημα" την βίαια κατάλυση του πολιτεύματος από αυτούς που κατέχουν την εξουσία. χωρίς την έγκριση του λαού.

Την 29 Σεπτεμβρίου 1968 ο Ελληνικός λαός υπερψήφισε το νέο Σύνταγμα του Κράτους (αν όχι στην μεγάλη πλειοψηφία του όπως παρουσίασε το καθεστώς).
Σύνταγμα που ο ίδιος ο Λαός δημιούργησε, αφού μερικούς μήνες πριν είχε κληθεί από το Στρατιωτικό Καθεστώς να στείλει επιστολές - ιδέες - να συσταθούν όλα τα δημοτικά συμβούλια από όλους τους Δήμους και Νομαρχίες της Ελλάδας και να στείλουν και αυτοί αποφάσεις και προτάσεις για το νέο Σύνταγμα του Κράτους. Χιλιάδες γράμματα έφτασαν στην κυβέρνηση Παπαδόπουλου και πολλά από αυτά, Ναι πολλά από αυτά, συμπεριελήφθησαν στο Νέο Σύνταγμα του Κράτους.
Τέλος να αναφέρουμε ότι Νόμοι και αποφάσεις του Καθεστώτος του 1967 ισχύουν και έως σήμερα. Τα Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας αναγνωρίζουν το λεγόμενο "Επαναστατικό Δίκαιο" με την απόφανση (η οποία έγινε πολλάκις) "Η ενέργεια της 21ης Απριλίου 1967 επιτυχούσα και διακυβερνήσασα επί μακρόν την χώραν αδιαταράκτως, εδημιούργησεν Δίκαιον".
Η ενέργεια της 21ης Απριλίου αποτελεί μία επανάσταση, διότι επεκράτησε όπως λέει και οι νομικοί όλης της υφηλίου "κυβέρνησις οιωδήποτε τρόπω σχηματισθείσα και ψηφίσει νόμους, δημιουργεί Δίκαιον", άρα δημιούργησε Δίκαιο (ακόμα ισχύουν εκατοντάδες Νόμοι από τότε).

Η 21η Απριλίου έχει χαρακτηριστικά πραξικόπηματος;
- Ναι, έχει. Πραξικόπημα θα μπορούσε να θεωρηθεί με την μορφή ότι ορισμένα άρθρα του Συντάγματος ανεστάλησαν. Επίσης, για να νομιμοποιήσουν την εξουσία τους, οι Συνταγματάρχες ετοίμασαν στον Βασιλιά Κωνσταντίνο νομοθετικά διατάγματα και πλαστογράφησαν την υπογραφή του. Έτσι, η μόνη πηγή εξουσίας, αφού ο λαός δεν μπορούσε να αντιδράσει, ήταν ο Βασιλιάς ο οποίος ήταν και αυτός εναντίον τους.
Ωστόσο, όσες προσπάθειες έχουν καταβληθεί για να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Επανάστασις της 21ης Απριλίου 1967 ήταν ένα απλό "πραξικόπημα" υποκινηθέν από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Η στοιχειώδης εντούτοις και μόνον λογική, επαρκεί για να καταρρίψει αυτόν τον μύθο.
Εάν  κάποιος συγκρίνει τις τύχες του Γεωργίου Παπαδοπούλου και των λοιπών Πρωτεργατών της Επαναστάσεως, προς αυτές γνησίως αμερικανοκινήτων πραξικοπηματιών και δικτατόρων ανά την υφήλιο, διαπιστώνει ότι ούτε φυγαδεύθηκαν στο εξωτερικόν, ούτε απήλαυσαν του "ενδιαφέροντος" και της "στοργής" του αμερικανικού καθεστώτος, ούτε κατήλθαν της εξουσίας κατά μίαν δεκάρα πλουσιότεροι απ' όταν ανήλθαν σ΄ αυτήν.
Τούτων αν μη επαρκούντων, δύναται ο οποιοσδήποτε αμφισβητών να ανατρέξει στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά "Ο Βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο Αμερικανικός Παράγων 1947 - 1967." (Εκδ. Εστίας 1997), στο οποίο αποδεικνύεται ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ουδεμίαν ανάμειξιν ή έστω απλή γνώση είχαν περί του κινήματος. Έμπρακτος δε διακήρυξις αυτού αποτελεί το υπό των ΗΠΑ επιβληθέν embargo την 25ην Απριλίου 1967!
 
Στις 27 Απριλίου ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, με την ιδιότητα του υπουργού Προεδρίας, έδωσε συνέντευξη τύπου σε Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους. Αιτιολόγησε το πραξικόπημα, λέγοντας πως η επέμβαση του στρατού ήταν επιβεβλημένη εξαιτίας της πορείας της χώρας προς τον κομμουνισμό. Ως αιτίες αυτής της πορείας παρουσίασε την αδυναμία συνεννόησης των πολιτικών μεταξύ τους και με τον Βασιλιά, καθώς και μια σχεδόν καθολική αντίληψη αναρχίας στην ελληνική κοινωνία. Κατά τον Παπαδόπουλο ο στρατός ήταν η μόνη πολιτικά ουδέτερη δύναμη ικανή να αποτρέψει την καταστροφή.
Ισχυρίστηκε πως το πραξικόπημα ήταν αναίμακτο. Προσδιόρισε τους πολιτικούς που είχαν τεθεί υπό περιορισμό σε περίπου 25 και είπε πως σύντομα θα ήταν ελεύθεροι. Επίσης ανέφερε πως είχαν συλληφθεί περίπου 5.000 επικίνδυνοι κομμουνιστές, η τύχη των οποίων θα κρινόταν από επιτροπές ασφαλείας. Υποστήριξε πως είχε βρεθεί υλικό, για τη συγκέντρωση του οποίου απαιτήθηκαν 70 φορτηγά, που αποδείκνυε ότι προετοιμαζόταν κομμουνιστικό πραξικόπημα.
Ως πρωταρχικό στόχο του νέου καθεστώτος παρουσίασε την ανάπλαση της κοινωνίας ώστε να αποβληθεί η αναρχική αντίληψη. Για την τύχη της Αριστεράς είπε πως θα δημιουργούνταν συνθήκες τέτοιες που θα έκαναν τον κομμουνισμό ακίνδυνο, όπως στις μεγάλες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Όταν ρωτήθηκε αν υπήρχε πρόθεση να κληθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν θα γινόταν μετάβαση από τη στρατιωτική διακυβέρνηση σε πολιτική, το διέψευσε. Για να δικαιολογήσει τα κατασταλτικά μέτρα χρησιμοποίησε το παράδειγμα του ασθενούς που πρόσκαιρα ακινητοποιείται πάνω στο χειρουργικό τραπέζι προκειμένου να αποκατασταθεί η υγεία του. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν η ασθένεια ήταν το ενδεχόμενο αποτέλεσμα των προκηρυχθεισών εκλογών το αρνήθηκε. Είπε πως στόχος ήταν να αποτραπεί η πορεία προς τον κομμουνισμό μέσω του κοινοβουλίου, κατά το παράδειγμα της Τσεχοσλοβακίας. Ο Παπαδόπουλος αναφερόταν στο Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχοσλοβακίας το οποίο το 1946 είχε κερδίσει τις ελεύθερες πολυκομματικές εκλογές, είχε σχηματίσει κυβέρνηση και δύο χρόνια αργότερα, από θέση ισχύος, ανέτρεψε το αστικό καθεστώς της χώρας και ίδρυσε λαϊκή δημοκρατία.
 
Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ;

            Αναμφίβολα το κίνημα της 21/4/1967 επικράτησε σε όλη την επικράτεια της Ελλάδος και ως εκ τούτου δημιούργησε δίκαιο. Έφτιαξε το καθεστώς των συνταγματαρχών κατά την διάρκεια της θητείας του Νόμους, Βασιλικά Διατάγματα και Προεδρικά Διατάγματα που ρύθμιζαν την ζωή των Ελλήνων.
            Τα δικαστήρια ΟΛΑ εφάρμοσαν τους νόμους της 21/4/1967 και πολλοί από αυτούς τους νόμους εξακολουθούν να εφαρμόζονται 4 και πλέον δεκαετίες από το τέλος του καθεστώτος της 21 Απριλίου.
            Οι δικαστές, ακόμα και αυτοί που δίκασαν τους πρωταίτιους του κινήματος έπαιρναν βαθμούς, προαγωγές από αποφάσεις των κινηματιών υπουργών χωρίς ΚΑΝΕΙΣ να αμφισβητήσει την νομιμότητα αυτών των βαθμολογικών αλλαγών.
            Όλοι οι φορείς Εκκλησία, Ένοπλοι Δυνάμεις, Πανεπιστημιακοί παράγοντες κλπ  αποδέχτηκαν και χειροκρότησαν τους κινηματίες. Ούτε ένας ακαδημαϊκός, ούτε ένας ιεράρχης, ούτε μία επαγγελματική οργάνωση (εφοπλιστών, Δικαστών, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ κλπ) δεν αμφισβήτησε  την ΑΠΟΛΥΤΗ κυριαρχία του καθεστώτος των κινηματιών της 21ης Απριλίου.
Ο Σόλων Γρηγοριάδης στο βιβλίο του «Ιστορία της Δικτατορίας» Αθήνα 1975 τόμος Α παραδέχεται ότι «Το πρωί της 22 Απριλίου 1967 το καθεστώς της 21ης Απριλίου αποτελούσε μια πραγματικότητα . Κανένα σκίρτημα αντιδράσεως δεν υπήρξε απ άκρου σ άκρον του Βασιλείου της Ελλάδος. Απέραντη πλαδαρή παθητικότης επικρατούσε» και αλλού λέει «Γιατί όμως αυτό το καθεστώς διατηρήθηκε επί επτάμιση χρόνια;……… Τι έκανε η Αντίστασις; Γιατί δεν μπόρεσε να αντρέψη το καθεστώς επί τόσα χρόνια;……..».
            Άρα λοιπόν το κίνημα της 21ης Απριλίου 1967 επικράτησε σε όλη την χώρα και ο λαός δεν ανάτρεψε το στρατιωτικό καθεστώς.
Εδώ θα σημειώσουμε ότι οι νόμοι των δικτατοριών είναι ισχυροί πχ ο θεμελιώδης νόμος του ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ είναι νόμος της δικτατορίας του Μεταξά, και του Μεταξά την υπογραφή φέρει, και ακόμα εφαρμόζεται με θρησκευτική ευλάβεια, δεν αντικαθίσταται διότι νομικά είναι τέλειος νόμος.

Τα σημαντικότερα κατασκευάσματα για τα οποία καμαρώνουμε είναι έργα δικτατόρων πχ Ο Πάγκαλος αν και έμεινε δικτάτορας μόλις 14 μήνες (15/6/1925 μέχρι 24/8/1926) ίδρυσε την Ακαδημία Αθηνών, ταμείο για την δημιουργία πολεμικής αεροπορίας, η Σιβιτανείδειος Σχολή, Το Ελληνικό μελόδραμα (πρόδρομος της Λυρικής Σκηνής), το μέγαρο του Μετοχικού ταμείου Στρατού, Δημιουργήθηκε η αεροπορική άμυνα κλπ


 
 Η 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ;
            Αλλά το κίνημα ήταν αποδεκτό στο εξωτερικό;
            Όλα τα κράτη με πρώτα και καλύτερα τα Κομμουνιστικά καθεστώτα αναγνώρισαν το καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967.
           Οι πρέσβεις υπέβαλαν τα διαπιστευτήριά τους στον Παπαδόπουλο και τον αναγνώριζαν σαν τον αρχηγό του Ελληνικού κράτους.
            Οι διεθνείς οργανισμοί ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ, Σύμφωνο Βαρσοβίας κλπ αποδέχτηκαν το δικτατορικό καθεστώς.
            Ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας Αναπτύξεως)  μάλιστα έδωσε το αργυρό και το χρυσό μετάλλιο για την οικονομική πρόοδο της χώρας.
            Το στρατιωτικό καθεστώς υπέγραψε συμφωνίες με κυβερνήσεις και οργανισμούς.
            Συνομίλησε με τους Φ Τάλμποτ, Μ Στιούαρτ, Μ Σπανς, Σερ Π Χιλλ Νόρτον, το Ελληνοαμερικανικό επιμελητήριο.
            Τις διπλωματικές σχέσεις εγκαινίασε η άφιξη στην Ελλάδα ο πρέσβης της Κίνας Πίγκ.
            Την 22/5/1973 ο συνταγματάρχης Νικ Μακαρέζος συναντήθηκε με τον Τσου Εν Λάι στο Πεκίνο, και υπέγραψε τρεις συμφωνίες, μετέφερε δε μήνυμα του Γ Παπαδόπουλου προς την Μάο Τσε Τουνγκ.
            Η Ρουμανία προσκάλεσε τον Γ Παπαδόπουλο.
            Την 27/1/1972 έρχεται στην αθήνα ο Γάλλος υφυπουργός εξωτερικών Ζαν Ντε Λιποφσκύ.
Στις 3 Iουνίου 1971, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός των Eσωτερικών Στυλιανός Παττακός είχε γεύμα με τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος Συντηρητικού Kόμματος στη Bρετανία, Γουίλιαμ Γουάιτλο. Tο γεύμα έγινε στη βρετανική πρεσβεία στην Aθήνα, παρουσία του Bρετανού πρέσβη.
            Την 17/10/1972 έρχεται στην Αθήνα ο Άγγλος υπουργός αμυνας λόδρος Κάρριγκτων.
            Την 22/9/1972  έρχεται ο Γερμανός υφυπουργός Φρανκ.
            Την 16/10/1971 έρχεται στην Αθήνα ο Ελληνοαμερικανός αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Σ Άγκνιου, που τον υποδέχεται στο Ελληνικό ο Γ Παπαδόπουλος.
            Ο Σ Πατακός πήγε στις ΗΠΑ για να παραστεί στην κηδεία του Αιζενχάουερ και τον δέχτηκε στον Λευκό Οίκο ο Νίξον με τον οποίο είχε ιδιαίτερη συζήτηση.
           Ο Βίλλυ Μπραντ  την 9/10/1973 έστειλε συγχαρητήριο γράμμα στον Μαρκεζίνη ομοίως και ο Ε Χηθ και φυσικά όλοι οι πρέσβεις όλων των κρατών, ο Μαρκεζίνης όμως ήταν μια επιλογή της δικτατορίας που ζητούσε πολιτική εκπροσώπηση ….
            Η στρατιωτική κυβέρνηση υπογράφει σημαντικές στρατιωτικές συμφωνίες, αγοράζει από την Γαλλία  60 άρματα ΑΜΧ 30 , 40  Μιράζ, 60 Κορσαίρ,  4 υποβρύχια των 1000 τόνων από την Γερμανία, 30 Φάντομς, 18 C 130 από τις ΗΠΑ κλπ πολεμικό υλικό.
 
Πως φτάσαμε στην 21η Απριλίου 1967
 
Το σοβαρότερο ρήγμα στις τάξεις της Ένωσης Κέντρου σημειώθηκε τον Ιούλιο του 1965. Αφορμή υπήρξε η απόφαση του Γ. Παπανδρέου να αντικαταστήσει τον Πέτρο Γαρουφαλιά από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης και η άρνηση του βασιλιά να υπογράψει το σχετικό διάταγμα, αν ο διάδοχος του Γαρουφαλιά δεν απολάμβανε της απόλυτης εμπιστοσύνης του.
Ο Παπανδρέου υπέβαλε την παραίτησή του. Από εκείνη την ημέρα και μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου του 1966, ο τ. βασιλιάς Κωνσταντίνος προσπάθησε να σχηματίσει κυβερνήσεις - φαντάσματα με τη συμμετοχή κατά διαστήματα 48 βουλευτών της Ένωσης Κέντρου που εγκατέλειψαν τον Γεώργιο Παπανδρέου, οι λεγόμενοι αποστάτες. Οι κυβερνήσεις αυτές που στηρίζονταν στη Βουλή από την ΕΡΕ και τους αποστάτες της Ένωσης Κέντρου, αποδείχθηκαν θνησιγενείς.
Με εντολή του Κωνσταντίνου και τη σύμφωνη γνώμη της Ε.Κ. στις 3 Απριλίου την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Παναγιώτης Κανελόπουλος για να διεξάγει βουλευτικές εκλογές στις 28 Μαΐου 1967.
Οι εκλογές αυτές δεν έγιναν ποτέ, γιατί η κυβέρνηση Κανελόπουλου και η νομιμότητα καταλύθηκαν από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου. Οι πραξικοπηματίες ήταν οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός και Νικόλαος Μακαρέζος.
 
 «Ιδεολογικόν υπόβαθρον της επαναστάσεως»
 
Στο βιβλίο του  «21 Απριλίου 1967 – 8 Οκτωβρίου 1973 Ημέραι και Έργα», ο πραγματικά διόλου μετανιωμένος Παττακός αναφέρεται στο ιδεολογικό υπόβαθρο της «επαναστάσεως» της 21ης Απριλίου: « Ήμεις οί έπαναστατήσαντες τήν «Ω» ώραν της 21ης Απριλίου 1967 -02.30- άπηυθύναμεν, τήν έπομένην της ορκωμοσίας μας, διά τού Πρωθυπουργού Κόλλια Κωνσταντίνου – τότε Εισαγγελέως τού Αρείου Πάγου – Διάγγελμα πρός τόν “Ελληνικόν Λαόν, τό όποΐον έχει καταχωρηθη εις τάς σελίδας 161-163 τού 1ου βιβλίου μου. “Εκ τού περιεχομένου του προκύπτει τό ΐδεολογικόν ύπόβαθρον της έπαναστάσεώς μας, ήτοι:
1. Έστρατεύθημεν διά νά έκτελέσωμεν τό πρός τήν Πατρίδα καθήκον μας, δηλ. τήν σωτηρίαν της έκ βεβαίας καταστροφής, τήν οποίαν όλοι οί αρμόδιοι έβλεπον έπερχομένην, ήθελον τήν έπέμβασιν, αλλά δέν τήν άπετόλμων.
2. Έπεδιώξαμεν νά καταστήσωμεν τήν Πατρίδα μας ίσχυράν καί σεβαστήν εις φίλους καί εχθρούς καί έπράξαμεν πρός τούτο, ό,τι ήτο έφικτόν.
3. Έπεδιώξαμεν νά συμβάλωμεν εις τήν κατάργησιν της πενίας, βοηθοΰντες ιδιαιτέρως τόν αναξιοπαθούντα άδελφόν μας «Ελληνα νά απόκτηση τά αναγκαία δια τήν εύημερίαν του αγαθά, εν ειρήνη, ελευθερία, αξιοπρέπεια. Καί έπετύχομεν…
4. Έπεδιώξαμεν νά καταργήσωμεν τήν φαυλοκρατίαν. Καί επετεύχθη… τότε. Υπήρξε Κράτος νόμου, Κράτος τάξεως, Κράτος ευπρεπές. Καί ασφάλεια…
5. Έπεδιώξαμεν νά έξυγιάνωμεν τόν Δημόσιον βίον. Έλειτούργησεν ύπο-δειγματικώς, όλόκληρον τό Κράτος, μέ ρυθμόν ωρολογίου.
6. Έπεδιώξαμεν νά ένώσωμεν ψυχικοπνευματικοκοινωνικώς, όλόκληρον τόν Έλληνικόν Λαόν, τόν κατακερματισμένον υπό των δολίων κομματοπατέρων του είς κατηγορίας δεξιών, αριστερών, κεντρώων καί άλληλοσπαρασσομένων φατρι­ών. Επετεύχθη συναδέλφωσις, συνελληνισμός.
7. Έκηρύξαμεν τήν συναδέλφωσιν: «Άπό της στιγμής ταύτης δέν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί… Υπάρχουν μόνον «Ελληνες, οί όποίοι πιστεύουν εις τήν Ελλάδα, είς ενα ευγενές, άνώτερον καί άνθρώπινον ιδεώδες της αλη­θούς Δημοκρατίας καί όχι της δημοκρατίας του πεζοδρομίου, τού όχλου καί της αναρχίας.»[1]
8. Έκηρύξαμεν τήν ριζικήν άλλαγήν διά τήν πρόοδον, τήν δικαιοσύνην, τήν ίσοπολιτείαν, τήν εύημερίαν, τήν δικαίαν κατανομήν του εθνικού εισοδήματος, τήν ήθικήν καί ύλικήν έξύψωσιν του συνόλου τών πολιτών καί ιδιαιτέρως: α) τών Αγροτών, β) τών Εργατών καί γ) τών λοιπών πενεστέρων τάξεων. Τό έφηρμόσαμεν.
9. Έβεβαιώσαμεν τόν Έλληνικόν Λαόν ότι μετά τήν παγίωσιν ομαλού ρυθ­μού ζωής, τήν πρόοδον τών ανωτέρω επιδιώξεων καί τήν δημιουργίαν καταλλή­λων πρός τούτοις συνθηκών, τό ταχύτερον δυνατόν θά όδηγήσωμεν τήν Πατρί­δα μας εις τόν ΚοινοΒουλευτισμόν επί υγιούς Βάσεως, ως θά καθορίζηται υπό τού Νέου Συντάγματος, τό όποϊον θά έγκριθη διά Δημοψηφίσματος υπό τού Ελληνικού Λαού. Το επράξαμεν».
 
 
Αδυνατίστε, αποκτήστε σφιχτό κορμί χωρίς κυτταρίτιδα με προϊόντα της φύσης!
 
 

Σχόλια

ΘΕΜΑ...ΥΓΕΙΑΣ