Απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη των παραπάνω, είναι η ειδική εκπαίδευση και, ιδανικά, η πιστοποίηση, των ιατρών που εξασκούν την οποιαδήποτε αντίστοιχη κλινική πράξη. Αυτό όχι για λόγους επιστημονικού «ελιτισμού», αλλά ουσίας και αποτελέσματος. Ο σωστά εκπαιδευμένος ιατρός, όχι μόνο θα αντιμετωπίσει με καλύτερα αποτελέσματα το όποιο κλινικό πρόβλημα, αλλά θα εφαρμόσει θεραπείες με τις οποίες η πλειοψηφία των μη ειδικών ιατρών δεν είναι εξοικειωμένη.
Η Γυναικολογική Ογκολογία αποτελεί ίσως τον πλέον στενά συνδεδεμένο με την πρόληψη επιστημονικό τομέα της Γυναικολογίας. Από τα βασικά της επίπεδα, το τεστ-Παπανικολάου και την Κολποσκόπηση, μέχρι τα εξειδικευμένα μέσα χειρουργικής αντιμετώπισης, τη Λαπαροσκοπική και Ρομποτική χειρουργική, η Γυναικολογική Ογκολογία είναι προσφέρει τα μέγιστα στην προάσπιση αλλά και βελτίωση του επιπέδου υγείας και ποιότητας ζωής των γυναικών.
Επίσης, θα γίνει σωστή χρήση των διαθέσιμων διαγνωστικών μέσων: π.χ. θα γίνεται τεστ-Παπανικολάου μόνο όταν πρέπει (συνηθέστερα μια φορά το χρόνο και πάντως όχι συχνότερα από μια φορά ανά 6 μήνες αν υπάρχει πρόβλημα και συνιστάται παρακολούθηση, κάτι που είναι αυτό που εφαρμόζεται σε παγκόσμιο επίπεδο) ή θα γίνεται κολποσκόπηση μόνο όταν πράγματι υπάρχει κλινική ένδειξη και όχι για λόγους –δήθεν- επαγγελματικούς (η χώρα μας είναι από τις ελάχιστες στις οποίες συνάδελφοι επιβάλλουν στις ασθενείς κολποσκόπηση στα πλαίσια του τακτικού γυναικολογικού ελέγχου- κάτι όχι μόνο άχρηστο αλλά πολλές φορές και επικίνδυνο αφού μπορεί να οδηγήσει σε υπερθεραπεία και αχρείαστες ιατρικές παρεμβάσεις ή/και χειρουργεία). Άλλωστε δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι κάθε ιατρική πράξη έχει και τις επιπλοκές της κι έτσι η υπερθεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε οδυνηρά αποτελέσματα για τη μελλοντική υγεία μιας-συνηθέστατα νεαρής γυναίκας σε αναπαραγωγική ηλικία: π.χ. μια κωνοειδής εκτομή του τραχήλου της μήτρας (που, επί σωστών ενδείξεων επιβάλλεται όταν υπάρχει προχωρημένη βλάβη στον τράχηλο από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) , τη «μάστιγα» της νέας γυναίκας στις μέρες μας...) μπορεί να οδηγήσει σε μαιευτικά προβλήματα όταν η γυναίκα αποφασίσει να δημιουργήσει την οικογένειά της, όπως ο πρόωρος τοκετός, ή σε αδυναμία «διατήρησης» μιας αρχόμενης εγκυμοσύνης και αυτόματες αποβολές (λόγω του ότι ο τράχηλός της μήτρας της δε θα μπορεί πια να επιτελεί τον ανατομικό και βιολογικό του ρόλο λόγω της επέμβασης την οποία θα έχει υποστεί).
Τέλος, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό και κατανοητό ότι όλες οι επεμβάσεις, όπως π.χ. η «ολική υστερεκτομία με τα εξαρτήματα», δηλαδή η αφαίρεση της μήτρας, των σαλπίγγων και των ωοθηκών, πρέπει να γίνονται με σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές και, σχεδόν πάντα, λαπαροσκοπικά. Αυτό διότι όχι μόνο βελτιώνεται έτσι η ποιότητα ζωής της γυναίκας τόσο στην άμεση προεγχειρητική, αλλά κυρίως στη μετεγχειρητική περίοδο (είναι χαρακτηριστικό ότι την επόμενη κιόλας ημέρα η γυναίκα «πηγαίνει σπίτι», σχεδόν αμέσως μπορεί να καλύψει όλες τις λειτουργίες της και σε συντομότατο χρονικό διάστημα επανέρχεται τελείως στο φυσιολογικό επίπεδο στο σύνολο των βιολογικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων της!) αλλά, τελικά, με αυτόν τον τρόπο, μειώνονται τα κόστη για το χειρουργείο και τη νοσηλεία!
Δρ. Εμμανουήλ Καλαμπόκας MSc, PhD
Χειρουργός Μαιευτήρας-Γυναικολόγος
Gynaecologic Oncology Fellow, University of Aberdeen, United Kingdom
Ειδικός στη Γυναικολογική Ογκολογία- Λαπαροσκοπική Χειρουργική-
Υστεροσκόπηση- Κολποσκόπηση (mBSCCP)
www.drkalampokas.gr, e-mail: info@drkalampokas.gr
Αναρτήσεις
Σχόλια