Serial killer κατά φαντασίαν φαίνεται να είναι η 45χρονη οικιακή βοηθός που κατηγορείται για τη δολοφονία της 75χρονης κατάκοιτης που πρόσεχε στις Καλυθιές Ρόδου. Ειδικότερα, δεν προέκυψαν αποχρώσες ενδείξεις που να «συμφωνούν» με τα όσα κατέθεσε η οικιακή βοηθός για τους θανάτους ακόμα δύο γυναικών, ισχυριζόμενη ότι τις σκότωσε, καθώς ο γιατρός που έχει υπογράψει τα πιστοποιητικά θανάτου δεν επιβεβαιώνει.
Πριν την υποβολή της δικογραφίας να υποβληθούν και να συσχετιστούν στην ίδια προκαταρκτική δικογραφία εκθέσεις του ιατροδικαστή από τη νεκροψία και νεκροτομή των δύο γυναικών και τοξικολογικές ή ιστολογικές εξετάσεις αν υφίστανται, όπως γράφει η Δημοκρατική.
Η 45χρονη κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, που ομολόγησε τη δολοφονία τεσσάρων ατόμων που φρόντιζε και την απόπειρα δολοφονίας του παιδιού της σε ηλικία ενός έτους, έχει ήδη κριθεί προσωρινά κρατούμενη για τη δολοφονία της 75χρονης στις Καλυθιές.
Όλες οι ενδείξεις από την πορεία της πρόσθετης προκαταρκτικής εξέτασης που διενεργήθηκε στη Ρόδο συνηγορούν (επί του παρόντος) στο ότι δεν τέλεσε τα αδικήματα που ισχυρίστηκε και πολύ πιθανότατα να φαντάστηκε λόγω της καταστάσεως της ψυχικής της υγείας.
Συγκεκριμένα, όπως έχει γράφει η Δημοκρατική, ισχυρίστηκε ότι δολοφόνησε μία 86χρονη και μία 70χρονη, κατοίκους εν ζωή Ρόδου. Από τις μαρτυρικές καταθέσεις οικείων προσώπων των φερόμενων ως θυμάτων της από τη Ρόδο, προκύπτει ότι τα όσα περιέγραψε δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Οικείοι της 86χρονης και της 70χρονης διαψεύδουν ότι η 45χρονη τις δολοφόνησε και θεωρούν βέβαιο ότι η ομολογία της αποτελεί αποκύημα της φαντασίας της.
Σε κατάθεση της η 45χρονη ανέφερε πως ήρθε σε επαφή με την οικογένεια της 86χρονης προ διετίας και πως ανέλαβε έναντι αμοιβής 650 ευρώ την φροντίδα της. Είπε ότι την πρόσεχε ένα χρόνο περίπου και κοιμόντουσαν μαζί σε δύο ενωμένα μονά κρεβάτια και της κρατούσε το χέρι.
Η συγκεκριμένη ηλικιωμένη, όπως είπε, είχε κολίτιδα και σάκχαρο και όταν σταμάτησε τα χάπια που λάμβανε για την αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας έβαλε σε μια σύριγγα γιαούρτι και ζάχαρη ή μέλι και της το έδωσε. Την επόμενη ημέρα μεταφέρθηκε η ηλικιωμένη με το ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο και πέθανε μια εβδομάδα μετά. Ισχυρίστηκε ότι δεν είχε σκοπό να την σκοτώσει και πως της έδωσε το συγκεκριμένο μείγμα τροφών γιατί δεν έτρωγε επειδή είχε προσβληθεί από κορονοϊό.
Οικείοι της κατέθεσαν, ωστόσο, ότι ο θάνατος της δεν επήλθε συνεπεία της χορήγησης του συγκεκριμένου μίγματος τροφής, με τον ένα να περιγράφει πως ο ίδιος είχε συστήσει στην 45χρονη να δίνει στην ηλικιωμένη γιαούρτι με μέλι.
Η 45χρονη είχε επίσης περιγράψει ότι ανέλαβε τη φροντίδα μίας 70χρονης που έπασχε από άνοια, ήταν παχύσαρκη και κατάκοιτη. Υποστήριξε ότι την έδερνε γιατί δεν έτρωγε το φαγητό της. Είπε, ακόμα, ότι είχε σταματήσει να λαμβάνει την αγωγή της για την αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας νευρίαζε και έδερνε την ηλικιωμένη.
Πιθανολόγησε ότι ευθύνεται για τον θάνατό της γιατί την είχε χτυπήσει στο κεφάλι και δεν την τάιζε σωστά.
Οικείοι της συγκεκριμένης ηλικιωμένης κατέθεσαν ότι ο θάνατός της επήλθε έπειτα από μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και όχι στις πέντε ημέρες που υποστηρίζει η 45χρονη και δήλωσαν ότι απομάκρυναν την οικιακή βοηθό από τη συγγενή τους νωρίτερα από τον χρόνο που απεβίωσε η ηλικιωμένη.
Η κατάθεση για τη δολοφονία στις Καλυθιές
Πέραν των όσων κατέθεσε ενώπιον του τακτικού Ανακριτή με την υποβολή υπομνήματος η 45χρονη για τη δολοφονία της ηλικιωμένης στις Καλυθιές είπε τα εξής:
«Ήμουν σοκαρισμένη. Η γυναίκα ήταν ξαπλωμένη, μούγκριζε και τo έκανα για να τη βοηθήσω. Η γυναίκα ήταν ξύπνια, με κλειστά τα μάτια και έλεγε ότι δεν είναι καλά και εγώ άκουγα φωνές και ήθελα να την βοηθήσω. Έπαιρνα χάπια ΑΛΟΜΠΕΝΤΙΝ και αυτές τις ημέρες δεν έπαιρνα τη σωστή δοσολογία. Μόνο ΑΛΟΜΠΕΝΤΙΝ έπαιρνα δεν θυμάμαι άλλα. Τα χάπια τα έπαιρνα πότε με συνταγή και πότε μόνη μου. Ο γιατρός στο Ψυχιατρείο στη Λέρο μου έγραψε τη συνταγή. Έχω νοσηλευθεί στο παρελθόν για Ψυχιατρική πάθηση, στη Λέρο, στην Κύπρο, αλλά δεν θυμάμαι την πόλη και στην Κρήτη στο Πανεπιστημιακό. Στη Λέρο νοσηλεύτηκα περίπου το 2002. Στην Κρήτη μετά το έτος αυτό και στην Κύπρο πριν το 2002. Τις κανονικές θεραπείες τις παράτησα εντελώς. Στη θανούσα δούλεψα μια εβδομάδα και τα χάπια τα πήρα 1-2 φορές κατά τη διάρκεια αυγής της εβδομάδας. Για τις νοσηλείες μου έχω εξιτήρια. Η θανούσα ζούσε μόνη της στο σπίτι. Δεν ξέρω που είναι ο άντρας της και τα παιδιά της. Εγώ τη δουλειά την πήρα από τον ανιψιό της. Ο γιος της ξέρω ότι είναι στη Λέρο, αλλά δεν ξέρω τι κάνει εκεί. Μόνο εγώ έμενα στο σπίτι της. Το συμβάν έγινε το πρωί και εγώ ειδοποίησα κατευθείαν την αστυνομία. Εκείνη την ώρα ήμασταν οι δυο μας. Μια βδομάδα μουρμούριζε ότι δεν είναι καλά. Δεν είχα κάποιο πρόβλημα μαζί της. Είμαι χωρισμένη και έχω δυο παιδιά. Το ένα είναι με τον πατέρα του και το άλλο σε ανάδοχη μητέρα. Η θανούσα έπαιρνε χάπια, αλλά δεν ξέρω τι χάπια έπαιρνε, ούτε τι αρρώστια είχε. Εγώ μιλούσα με τον ανιψιό της μόνο, ο οποίος μένει στις Καλυθιές, αλλά αυτό το διάστημα είναι στην Κρήτη για τις ελιές. Τον έπαιρνα τηλέφωνο οποιαδήποτε ώρα της ημέρας όταν δεν ήταν καλά η θανούσα. Ο μισθός μου ήταν 125 ευρώ την εβδομάδα και με πλήρωσε μία μόνο φορά ο ανιψιός της, στην αρχή. Τα οικονομικά της δεν τα γνώριζα. Δεν έχω τίποτα παραπάνω να πω για την κατάντια μου. Στην αστυνομία ήμουν σοκαρισμένη, δεν ήμουν καλά, από όσα είπα αλήθεια ήταν ότι δούλευα στις γιαγιάδες και όσα είπα για τον γιο μου».
Αναρτήσεις
Σχόλια