Παναγιώτης Ράγκος: Ναρκωτικά - Αγώνας σε κάθε σπίτι, σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά

Τον προβληματισμό του και τις δικές του προτάσεις για το θέμα των ναρκωτικών που ταλανίζει το νησί, καταθέτει ο πρόεδρος του Ομίλου Αντισφαίρισης Καλύμνου κ. Παναγιώτης Θ. Ράγκος, σχολιάζοντας και απαντώντας ταυτόχρονα στην επιστολή που προ ημερών είδε το φως της δημοσιότητας και έφερε την υπογραφή του μαθηματικού-γλύπτη κ. Σακελλάρη Κουτούζη:

«Παίρνω αφορμή να γράψω αυτή την επιστολή, σχετικά με τη χρήση των ναρκωτικών στο νησί της Καλύμνου, ορμώμενος απ την δημόσια τοποθέτηση του διακεκριμένου γλύπτη  και καθηγητή κου Σακελλάρη Κουτούζη, ο οποίος αφού παρομοίασε το νησί σαν  «Καμένη Γη», «Τζαμάικα του Αιγαίου», «Σικάγο της παραβατικότητας του Αιγαίου», συνέχισε επιρρίπτοντας  υπερθεματικά ευθύνες σε όλους τους  πολιτικούς, πολιτιστικούς, πνευματικούς, αθλητικούς, εκκλησιαστικούς, κρατικούς  φορείς του νησιού,  και κατέληξε  στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα θα λυθεί ή μάλλον θα αρχίσει να λύνεται με ένα καλό ρεπορτάζ που πιθανόν να ταράξει τα νερά (ποια νερά δεν ξέρω) και θα ευαισθητοποιήσει κάποιους (ποιους;).

Μάλιστα σε κάποιο σημείο αναφέρει ότι, ευτυχώς που δεν υλοποιήθηκε το πρόγραμμα εγκατάστασης παραρτήματος του ΟΚΑΝΑ στο νησί, (το γιατί ας μας το πει ο ίδιος) και ότι δεν άκουσε λέει τίποτα απ τις τοπικές πολιτικές παρατάξεις απ τις οποίες περιμένει μάλλον να ενεργοποιήσουν τα μαγικά τους ραβδιά και δια της μεθόδου της μαγείας να καθαρίσουν το νησί και να εξαφανίσουν  δια παντός το πρόβλημα των ναρκωτικών.

Ξεχάσατε κύριε  να μας ορίσετε και την νέα «Σπιναλόγκα» όπου πρέπει να μεταφερθούν αυτοί οι δυο τρεις χιλιάδες άμοιροι χρήστες.

Όπως και ξεχάσατε ή μάλλον δεν μελετήσατε καν το γιατί δημιουργήθηκαν αυτοί οι χρήστες, σε τι περιβάλλον ζουν τώρα αυτοί οι χρήστες, με ποιο τρόπο πλέον αυτοί οι χρήστες θα απεξαρτητοποιηθούν (ως γνωστό, ο εθισμός είναι το πρόβλημα) μέσα σε ποιο περιβάλλον θα γίνει αυτή η απεξάρτηση, ποιοι θα αναλάβουν, με ποιες γνώσεις  και με ποιο ρόλο αυτή την απεξάρτηση, τι πιθανότητες έχουν να επανενταχθούν αυτά τα παιδιά μετά την απεξάρτηση στο σημερινό διαρρηγμένο κοινωνικό ιστό (εργασία , κοινωνικό περιβάλλον, υποστήριξη) τι πιθανότητες έχουν να μην ξανακατρακυλήσουν στο βούρκο.

Αν μπαίνατε στον κόπο να μελετήσετε διάφορους σοβαρούς φορείς που ασχολούνται πολλά χρόνια με το πολύ ευαίσθητο κοινωνικό πρόβλημα των ναρκωτικών (ένας απ αυτούς, για μένα ο σοβαρότερος είναι ο N.I.D.A. -National  InstituteonDrugAbuse -http://www.drugabuse.gov) πιθανότατα να μην γράφατε το κείμενο αλλά προβληματισμένος πολύ περισσότερο και αγανακτισμένος λιγότερο απ όσο τώρα να αντιλαμβανόσασταν και τις δικές σας και τις ευθύνες όλων μας στη σύγχρονη μάστιγα.

Γιατί έχουμε ευθύνη. Και η ευθύνη μας ξεκινά απ το γεγονός ότι θεωρούμε σχεδόν όλοι ότι το πρόβλημα δεν μας αγγίζει και δεν θα μας αγγίξει ποτέ. Όμως το πρόβλημα είναι εδώ και μας βλέπει κατάματα  κάθε μέρα και περιμένει να δώσουμε ο καθένας μας τη δική του μάχη και όλοι μαζί σαν κοινωνία την τελική, όχι για να το εξαφανίσουμε (κακά τα ψέματα ναρκωτικά θα υπάρχουν πάντα), αλλά να το περιορίσουμε να μπορέσουμε αυτά τα δυο χιλιάδες άτομα να τα κάνουμε χίλια, εξακόσια, τριακόσια. 

Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με δύο ζητήματα.

Πρώτο ζήτημα είναι ο περιορισμός των νέων χρηστών και δεύτερον η δημιουργία υποδομών απεξάρτησης των ήδη χρηστών.

Οι φορείς που εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία είναι τρεις.

Η οικογένεια, το σχολείο, και η τοπική μας κοινότητα.

 Πρέπει να δημιουργηθεί  υποδομή τέτοια, ικανή να κάνει αυτούς τους τρεις φορείς ετοιμοπόλεμους και συνεργάσιμους μεταξύ τους. Και η υποδομή έχει να κάνει πρώτα απ όλα με την ενημέρωση. Την πραγματική ενημέρωση για το πρόβλημα. Γιατί τα παιδιά μας κατρακυλούν στα ναρκωτικά, ποιές οι ευθύνες των γονέων, του σχολείου, της κοινωνίας. Εντοπισμός των προβληματικών οικογενειών, από κει θα ξεκινήσει το πρόβλημα. Εντοπισμός από πλευράς τοπικής κοινότητας των εμπόρων και γενικά του κυκλώματος που διακινεί τα ναρκωτικά. Δεν ζούμε στην Νέα Υόρκη στην Κάλυμνο ζούμε και ξέρει ο ένας τον άλλο πολύ καλά.

Ίδρυση ενός  δικτύου εκπαιδευμένων  κοινωνικών λειτουργών στο θέμα των ναρκωτικών  που να μπορεί να δώσει τη σωστή ενημέρωση, να κατευθύνει  και να συντονίσει αυτούς τους τρεις φορείς.

Τρίτο απαραίτητο βήμα η δημιουργία κέντρου απεξάρτησης των ήδη εθισμένων χρηστών. Κέντρο που πρέπει να χρηματοδοτηθεί και να αρχίσει να παράγει θετικά αποτελέσματα. Να μπορέσει έτσι να σωθεί το παιδί που θα μπει στη διαδικασία απεξάρτησης.

Το θέμα της επανένταξης είναι και το βασικότερο κομμάτι της διαδικασίας. Τι θα κάνει αυτό το παιδί μετά την αποθεραπεία. Πρέπει να το στηρίξουμε  για κάποιο διάστημα, το λεγόμενο κρίσιμο διάστημα, να δημιουργήσουμε ένα σωστό και ασφαλές κοινωνικό περιβάλλον επανένταξης.

Δεν εκτιμώ καθόλου την άποψή σας ότι οι αθλητικές υποδομές δεν προσφέρουν τίποτα στους νέους ανθρώπους. Μάλιστα δεν μπαίνω καν στον κόπο να σας το αναλύσω. Αν προβληματίζεστε θα το κάνετε μόνος σας. Εμείς οι άνθρωποι του αθλητισμού θα συνεχίσουμε να παρέχουμε ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες μας στο σκοπό.

Όπως βλέπετε, τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Δεν είναι ζήτημα αποφάσεων των τοπικών παραγόντων, αλλά κινητοποίηση όλης της τοπικής κοινωνίας.  Αγώνας σε κάθε σπίτι, σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Ας μην περιμένουμε κάποιο πρόγραμμα από τα μελλοντικά τοπικά πολιτικά σχήματα, ούτε βαρύγδουπες δηλώσεις αποκατάστασης από λιλιπούτειους τοπικούς πολιτικούς φανφαρόνους, που έχοντας υπερεκτιμήσει την εγωπαθητική τους ιδιοσυγκρασία και το ματαιόδοξο δογματικό πολιτικό πάθος τους, θεωρούν ότι όλα γίνονται εύκολα αρκεί να τα εξαγγείλουμε με κάθε τρόπο…

Εκτιμώ την αγωνία σας, θα αγωνιστώ δίπλα σας για να πετύχουμε το αποτέλεσμα, επιτρέψτε μου όμως να διαφωνήσω με τον έγγραφο λόγο σας…».

Παναγιώτης Θ.  Ράγκος

Πρόεδρος του Ομίλου Αντισφαίρισης Καλύμνου

πηγή: kalymnosola.wordpress.com