Σε άρθρο του ο Ραγκουράμ Ρατζάν σημειώνει πως οι προηγμένες οικονομίες έχουν ήδη δαπανήσει τεράστια ποσά για να ανακουφίσουν νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις από την πανδημία.
«Το ΔΝΤ στις εκτιμήσεις του Ιουνίου σημείωσε ότι τα δημοσιονομικά μέτρα και οι εγγυήσεις των πιστώσεων έφθασαν στο 20% του ΑΕΠ. Στις ΗΠΑ το Κογκρέσο συζητά προτάσεις για νέες δαπάνες από 5% του ΑΕΠ (Ρεπουμπλικανοί) έως 15% (Δημοκρατικοί). Και ασφαλώς θα χρειαστούν ακόμα περισσότερα κρατικά κεφάλαια όταν η πανδημία θα είναι πίσω μας», ανέφερε σχετικά.
Σύμφωνα με τον Ραγκουράμ Ρατζάν πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι τα χαμηλά επιτόκια καθιστούν το δημόσιο χρέος βιώσιμο σε πολύ υψηλότερα επίπεδα συγκριτικά με το παρελθόν. Ωστόσο θα έχουν δίκιο, μόνο αν υποθέσει κανείς ότι το ονομαστικό ΑΕΠ θα επιστρέψει σε λογικά επίπεδα, πως τα επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλά και πως οι μελλοντικές κυβερνήσεις θα περιορίσουν τις δαπάνες τους. «Ακόμα κι αν οι δύο πρώτες προϋποθέσεις επαληθευθούν, η τρίτη μας υποχρεώνει να αξιολογήσουμε την ποιότητα των σημερινών δαπανών. Διότι τα χρέη που συσσωρεύουμε σήμερα θα κληθούν να τα ξοφλήσουν οι επόμενες γενεές. Ακόμα κι αν φορολογήσουμε άγρια τους πλούσιους», αναφέρει.
Όπως διευκρινίζει στο παρελθόν τα χρέη ήταν ευκολότερο να αποπληρωθούν διότι η ισχυρή ανάπτυξη έκανε κάθε γενιά πλουσιότερη της προηγούμενης. Κάτι τέτοιο δεν μοιάζει και τόσο σίγουρο σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει το ρίσκο τα σημερινά χρέη να μειώσουν τα αυριανά εισοδήματα των ανθρώπων. «Τα τελευταία 12 χρόνια έχουμε βιώσει ήδη δύο «καταστροφές του αιώνα». Θα αντέξουν οι επόμενες γενιές ακόμα μία;», αναρωτιέται.
Κατά τον γνωστό οικονομολόγο πρέπει να ξοδεύουμε προσεκτικά και στοχευμένα, καθώς η πανδημία επιμένει και οι συνέπειές της μας ακολουθούν.
Αναρτήσεις
Σχόλια