Θρήνος για την Μαρίτα Αγγελοπούλου στο Αίγιο: “Θα είσαι ξανά στην αγκαλιά του μπαμπά σου”

Σαν κεραυνός έπεσε η είδηση του θανάτου της Μαρίτας Αγγελοπούλου στο Αίγιο. Η επιχειρηματίας βρέθηκε νεκρή μέσα στο σπίτι της από την αστυνομία το πρωί της Δευτέρας. Τα αίτια του θανάτου της δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά και αναμένεται να εξακριβωθούν μέσα από την ιατροδικαστική έρευνα. Οι φίλοι της την αποχαιρετούν στα social media.

Στο Αίγιο κανείς δεν μπορεί να πιστέψει το τραγικό νέο και όλοι όσοι την γνώριζαν έχουν μόνο καλά λόγια να πουν. Την χαρακτηρίζουν ως μια δυναμική γυναίκα επιχειρηματία που στεκόταν αξιοπρεπώς στο χώρο της εστίασης τα τελευταία χρόνια. Η δολοφονία του πατέρα της το 2011, όπως λένε οι γνωστοί της, είχε τραυματίσει τη ψυχή της και τα όνειρά της. Ανάμεσα στα εκατοντάδες συλλυπητήρια μηνύματα στη σελίδα που διατηρούσε στο Facebook, ξεχωρίζει ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα μιας φίλης της που περιγράφει την ημέρα της δολοφονίας του πατέρα της:

«Κορίτσι γλυκό, γυναίκα θεσπέσια, πνεύμα ανήσυχο, ψυχή ευαίσθητη. Χαμόγελο φωτεινό, γέλιο γάργαρο, μάτια αστραφτερά. Από το πρωί που έμαθα πως μας άφησες , μου περνάνε από το μυαλό στιγμές μας από τα 15χρόνια μας μέχρι πρόσφατα. Πιο πολύ από όλες τη νύχτα που ήμασταν σπίτι σου πριν την κηδεία του μπαμπά σου. Δεν ήθελες να κάθεσαι στο σαλόνι που ήταν το φέρετρο και μας είχες πάρει να καθόμαστε σε άλλο χώρο. Κάποια στιγμή μου ζήτησες να πάμε στην κουζίνα να φέρουμε κάποια κεράσματα. Καθώς περάσαμε από την ανοιχτή πόρτα του σαλονιού, μου είπες : “Μισό λεπτό να δω, τι κάνει”. Πήγες κοντά του, χάιδεψες το φέρετρο και επέστρεψες λέγοντας: “Καλά είναι”. Τώρα που πας να τον βρεις , είμαι σίγουρη πως θα είσαι κι εσύ καλά αφού θα είσαι πάλι στην αγκαλιά του. Καλό ταξίδι, Μαρίτα μου!»

«Κλαίω γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να σε κάνω να πιστέψεις στον εαυτό σου… κλαίω γιατί δεν κατάφερα ποτέ να σε πείσω για το πόσο πολύ σε αγαπάνε… κλαίω γιατί δεν σε χάρηκα όσο θα ήθελα. Κοιτάζω ψηλά, όμως και σου κλείνω το μάτι χαμογελώντας γιατί ξέρω ότι ήθελες πάντα γύρω σου ανθρώπους χαμογελαστούς και ευτυχισμένους. Θα σε θυμάμαι και θα σε αγαπάω πάντα! Ήδη λείπεις! Είσαι όμως στην αγκαλιά του μπαμπά σου που τόσο λάτρεψες! Συλλυπητήρια Γιώργο, δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς!»

«Μας άφησες την παιδικότητά σου και το χαμόγελό σου και μια βαθιά θλίψη! Και ποιος δεν σε λάτρεψε! Δείξτε μου έναν που δεν την καμάρωνε. Ήσουν φίλη μας, ήσουν η ψυχή κάθε παρέας, ήσουν show girl . Καλή ανάπαυση, καλό παράδεισο Μαριτάκι μας!»