ΣΤΟ ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Γ. ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ:
Κύριοι συνάδελφοι, σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας και τη συμμετοχή σας στη συνέντευξη Τύπου του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά.Θα ήθελα να σας παρακαλέσω οι ερωτήσεις που θα υποβάλετε να είναι σύντομα διατυπωμένες και να έχουν μόνο ένα σκέλος, για να λάβουν το λόγο όσο το δυνατόν περισσότεροι συνάδελφοι.Η πρώτη ερώτηση θα γίνει από μέσο της Θεσσαλονίκης, από την ΕΤ3. Κύριε Παπαδάκη, την ερώτησή σας παρακαλώ. Και να ετοιμάζεται ο κύριος Κουβαράς από τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ».
Ευχαριστώ.
Κος ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ:
Ευχαριστώ κύριε εκπρόσωπε. Καλημέρα κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, παρότι ο κύριος Βενιζέλος την τελευταία εβδομάδα επικοινώνησε μαζί σας δυο φορές για να σας ενημερώσει για την κατάσταση της Οικονομίας, την ίδια στιγμή χαρακτηρίζει την οικονομική σας πρόταση ως ανεφάρμοστη που θα διαλύσει την οικονομία. Τι του απαντάτε;
Ευχαριστώ.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ:
Του απαντώ ότι, στο τέλος του χρόνου, θα έχουμε κλείσει τρία χρόνια μέσα στα οποία η ελληνική οικονομία θα έχει γνωρίσει το πιο μεγάλο πλήγμα στην ιστορία του τόπου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Του απαντώ ότι βρισκόμαστε σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική καθίζηση, την οποία ούτε ο κύριος Βενιζέλος, ούτε ο κύριος Παπανδρέου, ούτε κανένας μέσα στην Κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί.
Κανένας δεν έχει βγει -από ό,τι αντιλαμβάνομαι- να γνωρίσει την πραγματικότητα έξω στην αγορά. Δηλαδή, τα λουκέτα, δηλαδή τις εταιρείες, ακόμα και τις εύρωστες, οι οποίες κινδυνεύουν να κλείσουν. Δεν ξέρω ποιος κυκλοφορεί ανάμεσα στους ανέργους για να μπορέσει να τους νιώσει, ανάμεσα στον απλό άνθρωπο που του έχουν δώσει το μεγαλύτερο άγχος, στον οικογενειάρχη που δεν μπορεί να ζήσει τα παιδιά του.
Έχουν γίνει, την ώρα της μεγαλύτερης ύφεσης που γνωρίζει ο τόπος, φορολάτρες, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ οικονομικής πολιτικής. Πείτε μου ένα βιβλίο οικονομικών, από την Κίνα μέχρι την Αμερική, που να λέει ότι την ώρα που υπάρχει βαθιά ύφεση εσύ αυξάνεις τους φόρους.
Και μπορεί εμένα πέρυσι, από αυτό εδώ το βήμα, να μην με πίστεψαν. Τώρα, δεν το βλέπουν; Δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν πάει άλλο; Μέσα σε 20 μήνες ζήσαμε τον έκτο φόρο στα ακίνητα. Ένας φόρος ανά τρίμηνο. Εδώ πια δεν αρμέγουν την αγελάδα, την σκοτώνουν.
Και από την άλλη πλευρά, βέβαια, υπάρχει το κόμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. 25.000 άτομα διορίστηκαν από την πίσω πόρτα και αν διαβάσετε τα νούμερα θα δείτε ότι μισθοί έχουν μειωθεί 13,5%, αλλά το κόστος του προσωπικού μειώθηκε μόνο κατά 7%. Η διαφορά που είναι;
Η Κυβέρνηση επομένως είναι αιχμάλωτη σε ένα λάθος, είναι ανίκανη να πιάσει τους στόχους της. Επιμένει σε μια πολιτική, η οποία ιδιαίτερα τελευταία, σκοτώνει την οικοδομή. Δεν καταλαβαίνουν ότι η οικοδομή έχει τον πρώτο κύκλο των επαγγελμάτων που άμεσα επηρεάζονται; Είναι 130 επαγγέλματα. Και δεν καταλαβαίνει ότι η οικοδομή είναι αυτή η οποία παγώνει, πια, τελείως την αγορά;
Εγώ θα πω μόνον ένα νούμερο -το είπα και χθες- για να γίνει κατανοητό στον κόσμο. Υποτίθεται ότι όλη αυτή η θυσία γίνεται προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα. Και η πρόβλεψη για το έλλειμμα στο πρώτο 8μηνο φέτος ήταν ότι θα μειωνόταν μέσα από όλες αυτές τις θυσίες, 4%.
Ξέρετε πόσο πήγε; Συν 22%. Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι αυτή η πολιτική μπορεί να περπατήσει; Εάν υπήρχε κάποιος υπάλληλος σε κάποια εταιρεία και σας είχε πει ότι αυτή πρόκειται να είναι η πρόγνωση και τελικά έβγαινε τόσο ανάποδο αποτέλεσμα θα τον εμπιστευόσασταν;
Επομένως, ο κύριος Βενιζέλος ιδιαίτερα, που άλλα μας είπε στην αρχή για το τελευταίο χαράτσι, άλλα στο τέλος, ο οποίος πρωταγωνίστησε σε μια -να την πω ερασιτεχνική- μπλόφα του πήγαινε-έλα με την Τρόικα, ο οποίος υπέγραψε αυτή τη συμφωνία φιάσκο με τη Φιλανδία και ακόμα τρέχουμε για τις εγγυήσεις, ο οποίος μας είχε πει ότι έχει βάλει πια πάτο στο βαρέλι, τώρα πού πήγε ο πάτος; Μας έχει φύγει ο πάτος. Επομένως, να διατηρεί την ψυχραιμία του όταν απευθύνεται στη Νέα Δημοκρατία.
Αυτοδιαψεύδεται πανηγυρικά όλη η Κυβέρνηση. Δεν έχω τίποτα με τον κ. Βενιζέλο, όλη η Κυβέρνηση για μένα ένα είναι. Αλλά, επειδή την προηγούμενη φορά, από αυτό εδώ το βήμα, σας είχα μιλήσει για μια οικογένεια την οποία έκτοτε την παρακολουθούμε και το κόστος ζωής της -ήταν ένα ζευγάρι αν θυμάστε, ένας πατέρας δημόσιος υπάλληλος και μια μάνα η οποία είναι υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ- σας θυμίζω ότι πέρυσι το ζευγάρι έβγαζε στο σύνολο 2353 ευρώ το μήνα, φέτος κάναμε τους υπολογισμούς και το εισόδημά του έχει πάει στα 1990.
Και πέρυσι και φέτος δεν λογαριάσαμε, ούτε τσιγάρα, ούτε διακοπές, ούτε ιατρικές δαπάνες. Πέρυσι είχε ισοσκελίσει η οικογένεια μόλις τις ανάγκες της με τα λεφτά που έβγαζε. Κι έχουμε κάνει τον υπολογισμό ότι η πωλήτρια δεν έχει απολυθεί, ότι έχει μειωθεί το ενοίκιο κατά 5%, από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ότι οι δαπάνες τους έχουν αυξηθεί μόνον 4,4%. Βεβαίως βάλαμε το ΦΠΑ, βεβαίως βάλαμε όλες τις μεγάλες περικοπές στο Δημόσιο. Και αυτή τη στιγμή λείπουν από το ζευγάρι 639 ευρώ για να μπορέσει να καλύψει απολύτως στοιχειώδεις ανάγκες.
Επομένως, πλέον, το κάθε νοικοκυριό βρίσκεται σε μια διάλυση. Αυτά όλα τα λεφτά, όπως καταλαβαίνετε, γιατί η οικονομία είναι συγγενής με όλες τις φάσεις της ζωής, τα λεφτά αυτά λείπουν από την αγορά. Η κατανάλωση πέφτει. Κι όταν πέφτει η κατανάλωση ξεκινάνε, και πάλι, νέα κύματα απολύσεων. Οι απολύσεις σημαίνουν λιγότερο εισόδημα, το λιγότερο εισόδημα σημαίνει μικρότερη ζήτηση, η μικρότερη ζήτηση δεύτερο κύμα απολύσεων κι αυτό συνεχίζεται.
Θέλουμε να σώσουμε την Ελλάδα μαζί με τους Έλληνες ή την Οικονομία χωρίς τους Έλληνες; Αυτό είναι το ερώτημα που βάζω εγώ προς την Κυβέρνηση.
ολόκληρη η συνεντευξη εδώ: http://www.nd.gr/web//guest/press/-/journal_content/56_INSTANCE_c6UH/36615/765138
Αναρτήσεις
Σχόλια